غبطه

     

           در فکر من شب‌ها

            خورشید پشت کوه‌ها، آسوده خوابیده است

            من در این اندیشه تا صبح بیدارم

            و با این فکر به خورشید غبطه می‌خورم

              آری من هیچ نمی‌دانم

               خورشید، جایی دیگر، دغدغه کودکان بی‌کس را دارد